Sommigen kennen Egypte van hun strandvakantie aan de Rode Zee, anderen van de piramides en de Nijl. Het wordt pas echt interessant als je beide met elkaar gaat combineren. Hoe? TripTalk reeg de verschillende bestemmingen aan elkaar per trein, bus en boot. Ontdek hoe een vakantie naar Egypte kan zijn.
Tijd voor een vakantie naar Egypte
Eerst denk ik nog dat onze taxichauffeur een vergissing heeft gemaakt als hij ons afzet voor de ingang van het Windsor Hotel. We bevinden ons in een achterafstraatje in het oude centrum van CaĆÆro met links en rechts wat schaars verlichte winkeltjes die aan het sluiten zijn.
Is dit nou dat illustere hotel dat ons op internet werd aangeprezen? Terwijl de portier onze bagage uit de taxi haalt, gaan wij door een tijdcapsule. Van de 21e eeuw terug naar begin 20e eeuw.
Lees hier meer over een reis naar Egypte.
Hier is sinds de koloniale tijd helemaal niets meer veranderd. De piepende kooilift, het oude sleutelbord, de receptionist met raspende stem. Een hotel waar elke avond om half acht de bel voor het eten klinkt. Zo’n hotel. En ik kĆ©n deze plek ergens van. Maar waarvan dan?
De portier, ik schat hem 80 jaar, bedient de lift en reist met ons en onze bagage naar de tweede etage. Kamer 12 heeft twee gietijzeren bedden op een krakende houten vloer. Vanaf het Franse balkon hebben we direct uitzicht op de straat. Beneden ons spelen oude mannetjes aan de waterpijp backgammon op straat.
Dit zijn de meest bijzondere hotels in Nederland.
Bij het ontbijt worden we nogmaals teruggeworpen in de tijd: niks geen buffet. Gewoon aan tafel bediend worden. De dame geeft ons thee die meer op koffie lijkt en koffie die.. ja precies. Verse vruchtensap? Een pakje appelsap kan je krijgen.
En dan weet ik het. Ik wĆ©Ć©t waar ik dit hotel van ken. Hier sliep Michael Palin tijdens zijn verblijf in CaĆÆro, in de documentaire Around the World in 80 Days uit 1989. Een plek die geschiedenis en nostalgie ademt.
Ook leuk: een roadtrip door Marokko.
In de Barrel Bar, waar een Nubische barman drankjes mixt, hangen klassieke posters uit de jaren veertig en vijftig van de vorige eeuw, die toeristische bestemmingen aanbevelen: āVisit Palestinaā, of āValais, voyagez par Swissairā.
De piramides zonder gids
De eerste dag in een ander land is ook altijd een dag waarop je het verkeer wat moet inschatten. Stoppen ze netjes voor voetgangers, rijden ze eromheen of doen ze een wedstrijdje wie de meest stalen zenuwen heeft? Egypte valt in de laatste categorie.
Waar toeristen komen in Egypte, heb je lastige mannetjes. Je hoeft ze niet te zoeken, zij vinden jou. Bij de metro grijpen ze je bij de arm, voor het museum vergezellen ze je in de rij en op een terrasje komen ze ongevraagd bij je aan tafel zitten. Ze vragen naar je reisplan, wat je allemaal gaat doen. En zien ze een mogelijkheid, dan bieden ze hun diensten aan.
Mijn meest gebruikte smoes was dat we op een groepsreis waren. Alles is al geregeld. Niet dat ze daarmee uit het veld zijn geslagen. Want ze blijken ook nog souvenirs te verkopen. Of ze kunnen waarzeggen. Ach, het hoort bij de charmes van het land. En Ć©Ć©n keer nee zeggen, is vaak wel voldoende.
In Europa op vakantie? Dit zijn leuke steden voor een stedentrip in Europa.
Kom je als individuele bezoeker naar de piramides, dan ben je aan de goden overgeleverd. Je bent al gespot nog voordat je de taxi uitstapt. De mannetjes zijn allemaal werkzaam bij de piramides. De Ć©Ć©n zegt dat hij wetenschapper is en een volgende is archeoloog.
En allemaal bieden ze aan even mee te lopen om je te helpen om tickets te kopen, je tas door de scanner te halen en om de ingang te vinden. Mensen die vooraf een eigen gids hebben geboekt, worden gewoon met rust gelaten. En, dat beloven wij onszelf plechtig, zullen wij een volgende keer ook doen.
Bij de piramides is geen greintje schaduw. Om die reden planden we ons bezoek in de namiddag. En met het zakken van de zon is het niet alleen veel beter uit te houden daar, maar vertrekken ook de meeste toeristen al richting de uitgang. Diezelfde zon zet de piramides en de sfinx ook nog eens in een gouden gloed: beste tijd van de dag!
Meer mooie plekken zien? Dit zijn de 7 wereldwonderen.
De volgende dag hebben we tijd voor nog meer cultuur. Waar anders dan in het Egyptisch Museum. We zijn er al vroeg maar bij lange na niet de eersten die zich hier melden. Talloze bussen hebben hun groepen gedropt en worden door gidsen door het museum heen geloodst. Maar ook zonder de verhalen van de gidsen zijn de vele objecten meer dan de moeite waard om te bekijken.
Voor wie zich vooraf al verdiept heeft in de Egyptische geschiedenis komen alle kunstvoorwerpen nog eens extra tot leven. Maar dat geldt beter niet voor de mummies. Die mogen liever in hun huidige toestand blijven.
Bezoek ook Wadi el Gemal in Egypte.
De nachttrein naar Luxor
Een rit met de trein in het buitenland is altijd een speciaal onderdeel van je reis. Vooral als dat een nachttrein is, compleet met echte bedden en (in ons geval) een eigen coupĆ©. De rit van CaĆÆro naar Luxor, door het dal van de Nijl, duurt in de regel zo ongeveer acht uur. Het is een milieuvriendelijk alternatief voor een binnenlandse vlucht en bespaart je bovendien een hotelovernachting.
Dit artikel verscheen eerder in TripTalk magazine
TripTalk magazine neemt je mee naar bereikbare en betaalbare bestemmingen! Onze vaste reporters geven inspirerende en persoonlijke tips.
Neem nu een abonnement op ons reismagazine en profiteer van 1 GRATIS NUMMER!
We stappen in ons ijskoude mini slaapkamertje: een coupĆ© voor twee. Want de airco met maar drie standen – koud, heel erg koud en koud met bevriezingsverschijnselen – kan niet uit. Maar we hebben dekens.
Na ongeveer een uurtje krijgen we een maaltijd opgediend: een tray met bakje rijst, bakje groente en bakje kip. Best lekker als je trek hebt. De trein zet er ondertussen goed de vaart in. Na Giza wordt er voor zover ik wakker ben niet meer gestopt en zo zoeven we de Egyptische nacht in.
Luxor ontwaakt
De wekdienst om kwart voor vijf is wel erg vroeg. Al wordt er ook gelijk een ontbijtje naar binnen geschoven, met de mededeling dat we over een uur aankomen in Luxor. Wat dat betreft een dikke prima voor de Egyptische spoorwegen.
En dan staan we voor we het weten stil in Luxor. We hebben onze spullen nog niet opgehesen om het perron af te lopen, of een mannetje staat al met een vel papier voor onze neus: excursie zus en tourtje zo. Lijkt me niet het juiste moment.
Ons hotel kent een inchecktijd van 3 uur ās middags, maar we wagen het erop. De receptionist ligt met zijn mond wijd open achterover in zijn stoel achter zijn bureau te slapen. We wagen het erop en kuchen hem wakker (ahum ahum), waarna hij er geen probleem van maakt om ons op dit vroege tijdstip alvast een kamer toe te wijzen.
Of wat dacht je van reizen naar Saoedi-Arabiƫ?
En we mogen zelfs al aanschuiven aan het ontbijtbuffet op het dakterras met uitzicht over de Nijl en de Luxortempel. Wat een genot om op dit vroege tijdstip in een ontwakend Luxor aan te komen en dan getrakteerd te worden op dit panorama. Het is nog lekker koel in de ochtend met zoān 28 graden, maar in alles voel je dat het een onverbiddelijk hete dag gaat worden.
We doen het overdag dan ook vooral rustig aan en stellen het bezoek aan de Luxortempel uit tot aan het eind van de dag. We zoeken wat verkoeling aan de waterkant, waar we worden aangesproken door een schipper. Of we zin hebben in een boottochtje over de Nijl.
Voor honderd pond (circa vijf euro) kan ik me geen buil vallen dus we stemmen vlot in. En nog geen tien minuten later varen we helemaal privƩ in zijn felucca (zeilboot) waar wel twintig man in kunnen. Gewoon even een uurtje heen en weer, stroomopwaarts en dan weer terug.
Handig manoeuvreert hij tussen de cruiseschepen en andere zeilboten door. We leggen ergens aan voor een kop thee, waarvoor hij alle spullen aan boord heeft. Uitermate relaxt, zoān tochtje over de Nijl.
De magie van de Luxortempel
En, zoals gepland, melden we ons aan het einde van de dag bij de ingang van de Luxortempel. Die is tot na zonsondergang geopend. Maar als je recht voor de tempel staat, merk je direct dat er iets mist. De aanblik is niet symmetrisch.
Aan de linkerzijde van de ingang staat een enorme obelisk. De obelisk aan de rechterzijde ontbreekt. En dat kan kloppen. DĆ”t is nou de obelisk die al sinds jaar en dag op de Place de la Concorde in Parijs staat. Een staaltje van onconventioneel jatwerk uit de 19e eeuw. Toen de Europese landen nog ongestraft de ākoloniĆ«nā konden leegroven.
Ga je richting Oman? Dit zijn de bezienswaardigheden in Oman.
We staan oog in oog met een van de bekendste Egyptische tempels. De faƧade imponeert behoorlijk. We gaan 3400 jaar terug in de tijd als we langs de reusachtige beelden naar binnen lopen.
Vanaf de overkant van de Nijl zet de ondergaande zon de zuilen en de enorme beelden in een magische goudkoperen gloed. Bij het intreden van de schemering schijnen duizenden spots en schijnwerpers een haast spookachtig licht over de Luxortempel. Net als in het stripverhaal. Want elk moment verwacht je dat Kuifje en Professor Zonnebloem van achter een zuil tevoorschijn komen.
Ballontocht boven de Nijl
Het is nog pikdonker als we ās ochtends om vier uur met bootjes over de Nijl worden gebracht. In het blauwe ochtendlicht lijkt het wel of we een aantal reuze paaseieren zien als luchtballonnen met enorme vlammenwerpers worden ‘volgepompt’ met warme lucht. Alles gaat vrij snel: nog even een veiligheidsinstructie van de piloot en dan hup met z’n zestienen (toch nog) het mandje in.
Het opstijgen gaat snel en geruisloos. Aardse geluiden sterven vlot weg, slechts onderbroken door het geraas van de vlammenwerper. Al snel weet je niet welke richting je op moet kijken: naar het Nijldal met daarachter de opkomende zon of naar de tempels van de westelijke Nijloever onder ons.
Ik probeer zo goed en zo kwaad als het kan opnamen te maken en tegelijkertijd mijn telefoon stevig vast te houden, want Ć©Ć©n verkeerde beweging en hij ligt ergens in een akker onder ons.
We landen op het erf van een boer, nadat een jongen met zijn koe ons honderden meters rennend is gevolgd. Een man of acht houden zich bezig met het opruimen en inpakken van de ballon, terwijl wij naar een gereedstaand busje worden geloodst en dan ook eigenlijk best weer snel terug in het hotel zijn. Mooi op tijd voor het ontbijt.
Per bus naar de Rode Zee
Na al die piramides, sfinxen en tempels in Egypte snakken we best naar wat quality time in een lekker resort aan zee. En er moet op deze reis minimaal gesnorkeld kunnen worden. Vanuit Luxor vertrekken bussen naar Hurghada aan de Rode Zeekust.
Of wat dacht je van deze eilanden in de Middellandse Zee?
Het eerste stuk door het vruchtbare Nijldal, langs tal van plaatsjes, houdt niet echt de vaart erin. Want bij elk gehucht is het afremmen geblazen voor een controlepost. Ter hoogte van Qina buigen we af naar het oosten en vrijwel direct zitten we in de woestijn.
Toch nog, halverwege het traject en midden in de woestijn, een pitstop. Er is daar zowaar een cafetaria langs de weg voor een kop koffie, een snack en een toiletbezoek.
Laatste stop: El Gouna
Ruim op tijd komen we in Hurghada aan. Direct buiten het busstation heb je de gebruikelijke toestanden met taxichauffeurs. Ik beding een prijs bij een taxichauffeur om ons naar El Gouna te brengen. Onderweg begint hij natuurlijk terug te krabbelen over de prijs, waar ik niet op inga.
Ook bijzonder: een roadtrip door Turkije.
We ruziƫn nog even gezellig verder als hij ons uitlaat bij het hotel, omdat hij er vandoor dreigt te gaan zonder wisselgeld te geven. Maar als ik het nummer van zijn taxi ga noteren, is alles ineens weer goed. Ook dat zijn de charmes van Egypte.
Bij het Three Corners Rihana Resort zijn we weer terug in de wereld van het massatoerisme met alleen maar toeristen die op een pakketreis zijn. Maar het hotel is comfortabel en het idee dat je voor Ć©Ć©n keer nergens over na hoeft te denken, geeft je weer dat vakantiegevoel voor een paar dagen. Over wat je zult gaan eten bijvoorbeeld, of welke excursie je moet gaan maken.
Voor de komende anderhalve dag is de enige bezienswaardigheid de zee en wat eronder schuilgaat. Voor nu hebben wij ons geposteerd op een ligstoel aan het zwembad en halen we regelmatig drankjes bij de poolbar, terwijl we uitrusten van de bus- en taxirit hiernaartoe. We leven van maaltijd naar maaltijd. Het leven is dan simpel.
Hier wil je zijn tijdens je vakantie naar Egypte:
Zoek naar hotels in Egypte:
Booking.comDit vind je misschien ook leuk:
Waar zou jij heen willen tijdens een vakantie naar Egypte?
Als kind ben ik aangevallen door een zwerm muggen met diverse mutaties van het reisvirus en flink geprikt. Waardoor ik verslaafd ben geraakt aan wandelen in de Vogezen, de regenwouden van Nieuw-Zeeland, de Transsiberiƫ Express, Praag en Ladakh om zo maar wat te noemen. Geen bestemming is saai, ik voel me overal thuis.
