Een bezoek aan Frans Polynesië is bijzonder, het is een lange reistijd, niet alleen per vliegtuig maar soms ook nog met een ferry of een lokale boot, voor je op de plaats van bestemming aankomt. Wij bezoeken de Marquesas en Tuamotu eilanden met onze zeilboot, een bijzondere ervaring, heb je tijd en de kans, DOEN!
Waarom je Frans Polynesië wil bezoeken
Denk aan wandelen door prachtig natuurschoon, hiken door de bergen en dalen, door ongerepte valleien en langs heldere watervallen. Natuurlijk kun je er ook prachtig duiken en snorkelen en zie je de meest kleurrijke vissen, haaien en schildpadden! Ontmoetingen met bijzondere mensen die leven volgens oude normen en waarden, die leven met en van de natuur en tevreden zijn! Ongerepte eilanden, ver weg in de grote Pacific oceaan, niet altijd internet tot je beschikking en leven bij de dag met wat er is…..
Waar ligt Frans Polynesië?
Frans Polynesië ligt vrijwel precies in het midden van Nieuw-Zeeland en Mexico in de Zuidelijke Stille Oceaan. Dit overzees gebied bestaat uit meerdere eilandgroepen, waaronder de Marquesas eilanden.
Eén van die eilanden is een bekende, namelijk Tahiti. Een ander bekend atol in Frans Polynesië is Bora-Bora, voorzien van prachtige tropische stranden en mooie resorts.
Deze video laat je zien waarom Bora Bora in Frans-Polynesië een bezoekje waard is …
Genieten in een baai van het eiland Tahuata van de Marquesas eilanden
Het is een gewone zondagmiddag, we liggen in een schitterende baai bij het eiland Tahuata, een eiland onderdeel van de Marquesas eilanden in Frans Polynesië. Ik lees een boek op mijn e-reader, het boeit me, maar de omgeving boeit me nog meer. Op dit eiland wonen maar een paar honderd mensen en de omgeving is zo prachtig.
Onherbergzame steile wanden rijzen uit de Pacific omhoog, honderden kleuren groen van struiken en bomen sieren het binnenland en langs het eiland stroomt het turkoois blauwe water van de Pacific. We horen het gehinnik en geknor van de honderden wilde geiten, varkens en paarden. Het straalt rust, stilte, serene puurheid uit en ik geniet met volle teugen!
Zelfs de meest uitbundig getatoeëerde spierbundel begroet je hier met een lief ‘bonjour!’ Het maakt me een beetje verdrietig dat we deze plek met zijn mooie, lieve mensen gaan verlaten. Doordat we zo lang hebben moeten wachten op ons pakket uit Nederland hebben we hier vrienden gemaakt.
Soms wordt er een bbq door ze georganiseerd op het strand, met verse vis, vers geschoten wild en heel veel vers fruit, pompelmoes, mango’s, bananen, sinaasappels, citroenen. Dat alles en nog veel meer wordt ook vers aan boord afgeleverd. Als we willen betalen wordt er gelachen, niet nodig, we hebben voldoende….
Frans Polynesië iets te ver vliegen of reizen voor je? Denk dan eens aan een Malediven reis.
Vers fruit op het eiland
En dat klopt, als we rondlopen over de eilanden zien we overal de pompelmoes bomen, citroen struiken, mango en bananen bomen staan, vol met al het verse fruit. Door de gunstige ligging van de eilanden, de zonneschijn en de regen die er valt is het erg vruchtbaar. Honger lijden ze hier zeker niet, wel missen ze soms spullen, die voor ons makkelijk te koop zijn in Nederland. Met mascara, nagellak, kleding en kleine hebbedingetjes maak je ze dan ook erg blij!
Na onze aankomst op Hiva Oa hebben we een paar dagen moeten wennen, in Atuona konden we boodschappen doen en was er wifi. We genoten van onze eerste ‘baguette’, het Franse stokbrood, met brie en aten patat met een hamburger. En hadden weer even contact met het thuisfront.
Zin in meer tropische eilanden?
Lees dan meer over de San Blas eilanden, Mauritius en Bonaire.
Het stadje Atuona op het eiland Hiva Oa
Het kleine stadje, Atuona, is druk en wordt ook door de bewoners van de omliggende eilanden bezocht en ondanks dat het een eiland midden in de Pacific is voelt het echt Frans. De Franse schilder Paul Gaugain en zanger Jaques Brell hebben hier jaren gewoond en liggen hier ook begraven, niet zonder dat er een museum aan hen is gewijd. We maken hier ook kennis met de ’tiki’s’, lokale beelden die de mensen bescherming tegen van alles bieden. Sommige zijn erg oud, overwoekerd door gras en struiken en staan bij de diverse ruïnes uit de oudheid. In vroegere tijden werden hier oude rituelen en zelfs mensenoffers uitgevoerd. De tiki’s lijken op de huidige ‘mignons’ om maar even een beeld te schetsen.
Door de bewoners worden ze in alle groottes nagemaakt, van hout en steen en verkocht als souvenir. Het eiland Hiva Oa, waar Atuona ligt, is een van de grootste eilanden van de Marquesas, het heeft zelfs een vliegveld, toch zijn er maar enkele dorpjes langs de kust. Het binnenland is dichtbegroeid en moeilijk begaanbaar, er rijden geen lokale bussen en om van A naar B te komen proberen we dan ook te liften.
Regelmatig lukt dat en hebben we leuk contact met de lokale bevolking, die erg nieuwsgierig zijn waar we vandaan komen en hoe. Omdat de baai van Atuona erg modderig is, kunnen we niet zwemmen, we besluiten naar het 10 mijl verder gelegen eiland Tauhata te gaan. Hier in Tauhata geniet je van strand, watersport en kom je tot rust. Ik geniet dus nog even voor we de andere eilanden, Nuku Hiva, Ua Huka en Fatu Hiva gaan bezoeken. In eerste instantie struikel je over de namen, maar het went!
Het eiland Fatu Hiva in Frans Polynesië
Fatu Hiva is ook weer een prachtig eiland, de schoonheid, het houdt niet op! Als we aan komen varen, zien we in de verte de grote, rotsachtige pieken als eerste. Onze baai moet ergens daar tussen liggen, voorzichtig varen we naar binnen. Het ziet er ietwat ‘spooky’ uit maar als de zon de verschillende kleuren groen verlicht en we rustig achter het anker liggen zien we de schoonheid die in alle boeken beschreven wordt!
We liggen in de Baie Hanavave en er is een mooi verhaal te vertellen over de naam van de baai, nu bekend als de Bay of Virgins! Toen de baai ontdekt werd, werd deze genoemd, Baie des Verges, naar de bergen die lijken op een penis, fallus. Voor de toenmalige missionarissen was dat toch net iets te! Er werd een letter toegevoegd aan de naam, Baie des Vierges, en zo ontstond de huidige naam, baai van de maagden!
Als je naar Frans Polynesië, kun je dit combineren met Australië
en/of Nieuw-Zeeland of als je de andere kant op vliegt met Los Angeles.
Het eiland Fatu Hiva verkennen
We verkennen het eiland en wandelen door het dorp en naar de waterval. Onmiddellijk valt weer op hoe groen en vruchtbaar het ook hier weer is. De bevolking vind het allemaal prachtig en maakt graag een praatje, kinderen willen hun Engels met ons oefenen en we worden overal te eten gevraagd! We hebben geluk, het cruise schip van ‘National Geografic’ komt net aan en er worden allerlei activiteiten georganiseerd, lokale dansen, prachtig lokaal handwerk en natuurlijk een markt.
We vragen of we ook mogen komen en dat wordt hartelijk bevestigd. Het is leuk om te zien hoe de heerlijke olie wordt gemaakt uit kokosnoten en hoe de jeugd wordt getraind in de lokale dansen. Deze dans wordt haka genoemd. Er zijn zelfs festivals rondom deze haka dans.
Het eiland Ua Huka
We zeilen verder door Frans Polynesië. Als we een paar dagen later Ua Huka zien oprijzen in de ochtend schemer is het weer een heel ander eiland, grimmig zien we de contouren opdoemen en pas op het laatste moment de ingang van de baai, Baie de Vaipaee. Oeps, die lijkt erg smal en onrustig, we zullen zien. We varen naar binnen en zo ver mogelijk naar achter laten we ons anker vallen.
We kijken om ons heen en het lijkt net alsof we midden in de Grand Canyon liggen. Overal diverse rood gekleurde rotsformaties met wat graspollen. Achter ons het strand en verderop de groene oase….
Maar het kriebelt om aan land te gaan, dus ’s middags gaan we op ontdekking. We willen graag naar het museum waar zo lovend over wordt verteld. Het is alleen ruim 10 km lopen. Gelukkig krijgen we ook hier een lift! Tijdens deze rit zien we een groot deel van het eiland, geweldig! Ook hier prachtige vergezichten over land en oceaan. Helaas blijkt het museum gesloten als we aankomen, zo jammer!
Tiki’s op het eiland
Door de grote ramen kunnen we een deel van de collectie toch zien, ook de tuin is prachtig en reusachtige tiki’s staan als ’tuinkabouters’ overal opgesteld! We raken aan de praat met de tuinman die van alles verteld over de planten en bomen en ons daarna met zijn auto terug brengt naar het dorpje bij het strand! Na een verdiend ijsje gaan we weer terug aan boord en maken plannen voor het eiland Nuku Hiva, Baie D’Anaho!
Een andere vakantie met een ‘Frans’ tintje? Denk dan eens aan een vakantie naar La Réunion!
Zeilen naar Nuku Hiva
Nu is het wel heerlijk zeilen en als we aankomen zien we een gigantische baai, maar geen zeilboten….. Zijn we verkeerd vragen we ons af? Nee hoor! Om de hoek aan het eind loopt de baai nog een stuk door en hier liggen alle zeilboten, rustig en kalm! We laten ons anker vallen en kijken om ons heen. Het houdt hier niet op, continu zie je prachtige plekjes, mooie vergezichten en uitbundige vegetatie. De Marquesas eilanden zijn zo kleurrijk, qua flora en fauna, maar ook hun bewoners.
Hier op Nuku Hiva kun je ook prachtige wandelingen maken, langs het strand, door het binnenland en in de jungle! Dat willen we de komende dagen doen, maar eerst even rustig bijkomen van alle indrukken van de afgelopen dagen. Wat een geluk dat we deze eilanden groep kunnen bezoeken!
Ook moeten we nieuwe voorraden inslaan, voor onze volgende bestemming de Tuamotu archipel. Van de lokale bevolking horen we waar we het beste onze boodschappen kunnen doen, hier in de baai is een farm waar je je eigen fruit en groente mag plukken en dan afrekenen. Het maakt niet uit wat je plukt, je rekent per kilo af, bijzonder en erg lekker!
In de laatste baai, Baie Taiohae, met de grootste stad van het eiland, kunnen we de laatste boodschappen doen en diesel en benzine tanken. Dan zijn we klaar voor vertrek naar Kahuei, het eerste eiland van de Tuamotu archipel.
Door naar de Tuamotu archipel, één van de archipels in Frans Polynesië
Hoe moet je je de Tuamotus archipel in Frans Polynesië voorstellen? Elk ‘eiland’ heeft een rond of hoefijzer gevormd rif, door dat rif zijn een of meerdere passen, zodat je in de lagune kunt komen. In de lagune liggen meerdere eilanden en kleinere riffen en rotsen…. De lagune van het eiland Kauehi is ongeveer zo groot als het IJsselmeer! De pas is relatief eenvoudig, er staat niet echt veel stroming en de golven zijn redelijk….. Gelukkig maar, want dit was voor ons de eerste kennismaking hiermee!
Om te ankeren vergt het wat handigheid, op zand ankeren is makkelijker dan op een rif of rotsen. Aan de kleuren van het water kun je zien wat er onder zit, maar het water is zo glas helder dat het eigenlijk helemaal niet zo moeilijk is! We ankeren op een mooi plekje en komen bij van ons avontuur.
Klaar om te snorkelen
We snorkelen en verkennen het stukje land dat voor ons ligt….. Bij het snorkelen is het wennen, de vissen worden steeds groter en er zwemmen zelfs haaien, maar ach alles went! We bezoeken in Kauehi meerdere ankerplekjes, de eilandjes zijn klein met een klein dorp waar de grote kerk een prominente plek inneemt, grappig zo pal aan zee. Het merendeel van de bevolking leeft van de visserij en de kopra, het drogen van kokosnoten.
En ’s ochtends stipt om 05:00 luiden de klokken, om 06:00 start de mis! Onze ochtend begint dus vroeg! We organiseren een bbq op een prachtig wit koraal strand, maken zelf houtskool, het is erg gezellig en we eten heerlijk! Toch willen we nu al meerdere eilanden bekijken, dus besluiten we verder te varen naar Fakarava, een groot eiland zo’n 30 mijl verder, alvast richting Tahiti!
Zeilen naar Fakarava
We zeilen naar Fakarava en zijn benieuwd of de getijden daar ook kloppen, ook daar moeten we door een pas, maar deze zou onstuimiger zijn dan onze kennismaking…. We zijn benieuwd en laten ons maar verrassen! Bevriende zeilers hebben ons al gewaarschuwd, laat je niet gek maken door alle cowboy verhalen over de passen! Het valt allemaal reuze mee, deze pas is ook ruim en de stroming en golven zijn zelfs lager dan bij Kauehi!
Als we binnen in de lagune zijn is het nog een dik uur varen en net voor het donker laten we ons anker vallen, vlakbij het stadje Rotoava.
De volgende ochtend kijken we vanuit de kuip nieuwsgierig rond, deze lagune is groter dan Kauehi, zo’n 30 mijl lang, tussen de noord en zuidpas. We varen met de dinghy naar de kant en lopen rond, heerlijk de benen weer eens te strekken op het vaste land. Helaas is het zondag en is alles gesloten, we moeten wachten tot maandagochtend voor vers stokbrood, croissants en pain au chocolat!
Genieten van een Frans ontbijt in Frans Polynesië
Natuurlijk halen we dat lekkers voor ontbijt de volgende ochtend, we genieten met smaak! Dat is toch wel heel erg leuk aan deze Franse eilanden, dat de echte baguettes en croissants hier te koop zijn en niet eens voor de hoofdprijs want het wordt gesponsord door de overheid.
We liggen in prachtig blauw water achter ons anker en zien rond om ons heen kleine en grote rotsen waar prachtige vissen rond zwemmen. Ook zien we haaien, grote en kleine, bij de boot, maar ook vlakbij het strand in ondiep water! Het blijft wennen dat ze daar zijn en naar men zegt, niets doen…
De volgende ochtend hebben we sportieve plannen, we gaan een fiets huren en zo’n 30 km het eiland rond fietsen. Er is maar een weg, dus verdwalen kunnen we niet. Het is grappig om het eiland nu eens op een andere manier te zien dan vanaf het water.
We zien hoe de mensen hier leven, het is niet zo vruchtbaar als de Marquesas. Dat kan ook moeilijk, want de grond bestaat uit koraal, dat is keihard! Maar toch zijn er bewoners met groene vingers en zijn er verse producten te koop.
Verder zeilen naar Pakakota en Harifa
Gelukkig zijn er ook verschillende supermarkten waar veel te koop is. We slaan weer nieuwe voorraden in en gaan richting de zuidpas. De totale afstand is zo’n 30 mijl, maar onderweg, weten we, zijn er mooie ankerplekjes waar we willen stoppen. Onze eerste stop wordt Pakakota, waar ook een kleine jachtservice zit met een leuk barretje. Met de dinghy (rubberbootje met buitenboordmotor) gaan we aan land en raken spontaan in gesprek met de vrouw van de eigenaar, willen we misschien verse sla kopen?
Dat is niet tegen dovemansoren gezegd, graag! Heerlijk, verse sla, dat wordt genieten!
Na twee dagen verlaten we Pakakota richting Harifa, het is prachtig weer! De zon schijnt, er staat een mooie wind en de golven en stroming zijn ons gunstig gezind. Dat is heel prettig, ondanks dat de route aangegeven is met boeien moet je toch opletten voor ondieptes door rif of rotsen. Rene staat achter het stuur, ik zit voor op het dek en aan de kleur van het water kun je zien waar de ondieptes zijn. Het is een heerlijke zeildag en na zo’n 5 uur varen laten we het anker vallen.
Het is druk in de baai, deze ligt beschermd tegen harde wind uit verschillende richtingen en dat is de verwachting voor de komende dagen. Dus niet gek dat iedereen hier de beschutting opzoekt!
In Frans Polynesië kun je verblijven in prachtige resorts, zoals op de eilanden Bora Bora, Tahiti en Moorea.
Snorkelen bij Harifa
Vanuit Harifa willen we naar de zuidpas, niet om de lagune te verlaten, maar je kunt er prachtig snorkelen. Dat snorkelen gebeurt heel anders dan dat we gewend zijn, met de dinghy ga je een stuk de pas in, je gaat in het water en bind de dinghy vast aan je pols of iets anders. De stroming de lagune in laat je zweven over koraal, rotsen en rif waar de meest prachtige vissen zwemmen en gekleurd koraal te zien is. We hebben al wat kunnen wennen aan de haaien die hier zitten, maar bij het ‘drift snorkelen’ zie je ze overal, niet een enkele, maar tientallen.
We zijn benieuwd, maar eerst moet het weer opklaren, harde wind, hoge golven en regen zijn hierbij niet prettig, dus op de ankerplaats in Harifa wachten we het juiste moment af. Hier liggen we heerlijk rustig, terwijl de wind en regen over de boot raast. We maken op een droog moment een wandeling over de atol richting de Pacific kant en zien de golven beuken op het rif. Wat een verschil met de rustige kant bij ons… We vinden prachtige schelpen in allerlei groottes en kleuren en de mooiste bewaar ik in een grote pot.
Kitesurfen
Het is echt even de tijd uitzitten hier, de wind en regen blijft ons de komende dagen teisteren! Rene verveelt zich snel maar gelukkig komt daarvoor een oplossing. Een jong stel geeft kitesurfles! Dat heeft Rene altijd al eens willen leren, niet wetende dat dat hier zou lukken….. Er is nog plaats en hij neemt snel een besluit, dit wil ik gaan doen! De eerste les wordt uitgesteld vanwege het weer, maar de dag erna heeft hij meer geluk.
De uitleg en het ‘droog surfen’ vind hij maar niets, dan mag hij het water in en proberen de kite onder controle te houden. Dat lukt aardig voor de eerste les, gelijk maar voor de volgende dag een nieuwe les bespreken, vraag ik? Hij is enthousiast en een nieuwe hobby rijker. Op een grote zandbank wordt er les gegeven hier in Harifa, bijna altijd staat er redelijke wind. Het is ondiep, bijna warm water om te oefenen, dus top omstandigheden!
Varen naar de zuidpas
De dagen gaan zo voorbij en onze voorraden, die voor ruim een week voldoende zouden zijn, raken op…. Wat gaan we doen? Blijven we tot we naar de zuidpas kunnen of gaan we terug naar Rotoava en door de noordpas richting Tahiti? Dan wordt het even aardig weer en varen we een uurtje naar de zuidpas. Het is nog vroeg en als het niet lukt kunnen we altijd nog terug…
Maar het lukt, er is zelfs nog een boei vrij die we oppikken. Het water is vrij onrustig, dus we wachten het maar even af. We besluiten om te blijven liggen en Rene gaat met de dinghy een rondje varen, verkennen zegt hij zelf altijd!
Walvissen spotten
Hij komt schreeuwend terug naar de boot, ‘pak de camera en spring in de dinghy, er zijn humpback whales in de lagune!’ Ik graai alles bij elkaar en ren naar buiten, we varen snel terug, bang als Rene is dat ze weg zijn. Gelukkig zijn ze er nog, we zien 3 gigantische humpbacks op nog geen 15 meter afstand van ons zwemmen en blazen.
Geruime tijd kijken we naar deze gigantische logge, maar toch zo elegante beesten en vragen ons af wat ze hier doen. Buiten de pas kan ik me voorstellen, maar in de lagune?!
Op internet en van andere zeilers horen we dat ze hier zijn om te paren of de geboortes af te wachten, ze verblijven dan graag in het warme water van de Pacific bij Frans Polynesië. Het maakt ons niet uit, wij genieten en vinden het geweldig! Wat een prachtige ervaring, foto’s en filmpjes maken is altijd moeilijk, je kunt zo moeilijk vastleggen wat je ziet en hoort.
Als we terug zijn aan boord hebben we wel beeldmateriaal, maar toch nog ver af, helaas! Nu willen we natuurlijk ook snorkelen, we zien al de prachtige vissen en haaien als we restjes over boord gooien, maar de golven en wind moeten dan toch wat afnemen. We blijven nu maar aan boord en wachten voor weer het juiste moment! En het juiste moment komt natuurlijk, als je maar geduld hebt!
Snorkelen bij de Sharkwall
Het is een prachtige dag, alles zit mee, weinig wind, geen golven en prachtige zonneschijn! Bij de ‘Sharkwall’ springen we uit de dinghy, wat staat ons te wachten? Een prachtige en kleurrijke onderwaterwereld! Tropische vissen in allerlei kleuren en groottes, een diversiteit aan levend koraal en natuurlijk haaien! Met de stroom naar binnen, zweven we boven deze bijzondere wereld en kunnen we alleen maar genieten!
Veel te snel is het voorbij en willen we graag nog een keer! Gelukkig kan dat ook, dus snel weer naar buiten varen! Nu zijn we meer relaxed en is het nog veel meer genieten! Daarna is het gezellig en heerlijk relaxen en ervaringen delen met nieuwe vrienden onder het genot van een koud drankje bij de duikschool.
Hier bij de zuidpas staat een klein hotel en er is een duikschool, waar je je Padi-certificaat kunt halen. Je duikbrevet halen op zo’n mooi plekje geeft toch een kick. Natuurlijk wordt er ook bij ons al weer gesproken over de volgende dag, we willen allemaal terug en de andere kant van de pas ‘verkennen’! Na een stevig ontbijt vertrekken we weer, dit keer durven we zelfs verder naar buiten, uit de pas te varen voor we het water inspringen. Het is wel wat dieper, maar we verwachten nu ook meer haaien te zien!
Bij de ‘Sharkwall’ genieten ook de haaien van hun vrije zondag, tientallen zwemmen er bij elkaar rond! Maar ook andere soortgenoten van ‘Nemo’ komen voorbij. Met de stroom gaan we nu de andere kant op en ontdekken later een Robinson Crusoe plekje! Tussen de mangroven verstopt, spier wit strand en een ondiep, bijna warm water bad! We besluiten vanavond met z’n allen pizza te gaan eten bij het kleine resort op de atol.
Jazeker, ook op deze kleine eilanden vind je schattige accommodaties met soms maar enkele bedden of kleine huisjes die als hotelkamers dienen. Niet goedkoop maar wel met een super uitzicht en een top beleving! Vanuit Rotoava wordt je vanaf het vliegveld met een speedboot naar je accommodatie gebracht.
Duiken met de haaien
Dan worden er enthousiaste plannen gemaakt om te gaan duiken, hoewel we ook angstig zijn voor de haaien. We moeten er echt even over nadenken, maar gaan toch mee en zijn laaiend enthousiast! De angst is duidelijk verdwenen en spannende verhalen worden gedeeld! We blijven nog een dagje langer want er wordt nog een duik gemaakt. We hebben geprobeerd mooie foto’s en filmpjes te maken van onze ervaringen, maar het blijft altijd moeilijk vast te leggen wat je ziet.
Onze bezochte eilanden in Frans Polynesië
Handige websites voor je reis
Leer meer blogs over de wereldse avonturen van Brigit, zo bezocht Brigit al:
– de San Blas Eilanden
– maakte zij een reis door Colombia
– en bezocht zij Marokko
Wij zijn enthousiast over de eilanden van Frans Polynesië, hun pure omgeving en bewoners heeft indruk op ons gemaakt! Misschien ben je ook enthousiast geworden en wil je het zelf gaan ervaren, ik ben benieuwd naar jouw verhaal. Hoor het graag in de reacties!
Fotocredits: alle foto’s van Brigit m.u.v. de Instragram embeds en tenzij anders vermeld.
Hallo allemaal!
Ik ben Brigit, leuk dat je meeleest met mijn blogs ?! 5 jaar geleden zijn wij uit Nederland vertrokken om met onze zeilboot de wereld rond te zeilen! Reizen is mijn passie en ik heb ruim 35 jaar in de reisbranche gewerkt! In mijn blogs schrijf ik over de de bijzondere bestemmingen die we bezoeken,
