Het is oktober, we hebben drie weken vakantie, maar waar gaan we naar toe. Natuurlijk willen we ook nog wel wat zon zien. Spullen in de auto geladen, tentje achterin, zodat we altijd een slaapplek hebben en we rijden richting Zuid-Frankrijk voor een rondreis. Zodra we de eerste helft van Frankrijk hebben gehad, gaan we zoveel mogelijk van de snelweg af, want Frankrijk is te mooi om alleen maar doorheen te scheuren.
Zo kan een rondreis door Zuid-Frankrijk zijn:
De eerste bestemming is Granés in departement de Aude. Hier woont Philipe. Philipe is een Belg, die zijn hart heeft verloren aan de natuur en met name de vogels. Die zijn er in de Pyreneeën genoeg. Philipe heeft in de buurt van zijn huis enkele vogelhutten gemaakt. Deze kan je huren en verstopt in je hutje, kan je de vogels van heel dichtbij bewonderen en fotograferen.
Vogels spotten in de Pyreneeën
Als eerste ben ik toch wel heel benieuwd naar de vale gier. Samen met mijn man Ferrie en Philipe beklimmen we de berg. Het is een hele klim en als je weet dat mijn fototas bijna 20 kilo weegt, kan je je voorstellen dat het zweten is. Echter is mijn man zo lief om zich op te offeren en gaat als pakezel de berg op.
Onderweg genieten we van het uitzicht en de mooie natuur. Bovenop de berg schrik ik toch wel even van het hutje. Philipe had al gezegd dat het niet groot was en maar plaats voor 1 persoon. Tien meter verderop staat een grotere, luxere hut, maar eigenwijs als ik toch wel ben ga ik toch voor het kleine hutje, want daar is het uitzicht fenomenaal.
Ik instaleer zo goed en zo kwaad als het gaat mijn cameraspullen. Mijn schoenen doe ik uit, half liggend op mijn rug schuif ik het hutje in, Ferrie sluit de deur achter mij en dan zit ik opgesloten in een soort lage bezemkast, ,met bijna geen plaats om te bewegen. Ik kan er zelf ook niet meer uit, want het slot zit aan de buitenkant. Ferrie gaat lekker voor de luxe hut.
Wil je een hut huren? Meer informatie vind je hier.
In de Pyreneeën zijn enkele plaatsen aangewezen, waar de boeren hun kadavers mogen leggen. Voorheen, mocht dat op vele plaatsen, maar dat is niet meer. De hut staat op zo’n plaats en het kadaver is gelegd. Nu is het wachten op de vale gieren. Terwijl ik nog een beetje zit te denken, wat nou als Ferrie me hier laat zitten, zie ik in mijn ooghoek wat aan komen. In de lucht komen tientallen vale gieren aangevlogen.
Een groep, zo groot, dat ik al mijn paniek en ongemak om het oncomfortabel zitten vergeet. Veilig achter geblindeerd glas, zie ik ze op nog geen 10 cm afstand landen. Wat zijn deze vogels groot! Ik zit tien minuten lang in mijn eigen natuurfilm. Recht voor mijn neus, wordt er gevochten om het eten, maar ook heel goed samengewerkt, om het vlees van het bot te krijgen.
Of wat dacht je van eilandhoppen langs de Atlantische Kust?
Wordt er even uitgerust op de rotsen iets verder weg en kruipen de grote vogels soms bijna intiem tegen elkaar aan. Volgens mij heb ik 10 minuten lang mijn adem ingehouden. Zo plots als ze kwamen, gaan ze ook gezamenlijk weer weg. Op zoek naar een rustplaats, om daarna in de thermiek van de wind weer opzoek te gaan naar de volgende maaltijd.
Gelukkig was Ferrie zo lief om mij te bevrijden uit mijn schoenendoos. Beide nog helemaal bijna in trans van wat we gezien hebben, gaan we samen even op een rotsblok zitten en kijken in stilte naar het prachtige uitzicht. Een rode wouw komt even langs om de restjes op te eten.
Lees onze tips voor een vakantie naar Frankrijk.
De buizerd wacht geduldig in de lucht en de gieren, zwaaien ons nog 1 maal uit en verdwijnen dan definitief uit het zicht. Langzaamaan krijgen we het toch koud, dus we besluiten de berg af te gaan naar het huisje van Philipe. Bij de grote houten buitentafel is het vuur al aan, de wijn staat gekoeld en zo bespreken we onze ervaring.
Het was mooier, dan we ooit hadden kunnen bedenken. Zo dichtbij ben ik nog nooit bij deze mooie, imponerende vogels geweest. We komen deze week zeker nog een keer terug, voor weer een andere hut.
Een paar nachten in La Serpent
Alle fotospullen gaan weer de auto in. Het is hier beneden aan de berg nog lekker weer, dus we klappen het dak van de auto weg en met onze haren in de wind, gaan we op zoek naar onze eerste slaapplaats. In La Serpent hebben we voor een paar nachten een huisje gehuurd. Onderweg rijden we over prachtige kleine straatjes, langs de rivier de Aude af, die we diverse keren oversteken.
We hebben ook veel tips voor een vakantie in Bourgondië!
Onderweg moeten we echt even een paar keer stoppen, om te genieten van al dat moois. Op een terrasje drinken we even een cola en genieten van een ijsje. Om ons heen horen we alleen maar de Franse taal. Dat is toch wel een verschil met het hoogseizoen. Dan hoor je vele talen om je heen, nu lijken wij de enige buitenlanders te zijn.
Nadat we hebben betaald ga ik nog even naar het toilet en daar ontdek ik een teek. Deze wil ik natuurlijk wel even verwijderd hebben en we gaan weer opzoek naar de eigenaar van het café. Een wat ouder echtpaar die alleen maar Frans spreken.
Nou had ik daar vroeger op school een 3 voor, dus om nu uit te leggen dat ik een teek heb, is best een hele opgave. Zeker omdat de teek op een plek zit, die ik nou niet zomaar in een vol café wil blootgeven. Maar met handen en voetenwerk en tekeningetjes maken, komen we eruit.
Ook departement Yonne is een mooi stuk in Frankrijk.
De vrouw des huizes gaat ijverig op zoek naar keukenrol, tekentang en alcohol. Van dat laatste is er uiteraard genoeg aanwezig en als we alles hebben, duiken we samen het toilet weer in en Ferrie ontdoet mij van dat vieze beest.
Weer in de auto rijden we het laatste stukje naar ons huis. La Serpent blijkt een heel klein dorpje te zijn tegen een heuvel. Bovenop de heuvel staat een kerkje, waar alle smalle straatjes naar toe voeren. Op de parkeerplaats van het gemeentehuis parkeren we de auto en met de koffers achter ons aan lopen we over de kinderkopjes, via een heel smalle straat naar ons tijdelijk verblijf, Grange Rénovée.
De sleutel ligt zoals afgesproken, onder een bloempot en met een beetje bukken gaan we naar binnen. Het is een ontzettend lief huisje. De muren zijn opgetrokken uit rotsstenen en binnen is het precies groot genoeg voor twee personen. Alles is van grenen hout gemaakt en met een trap ga je de vide op waar het bed staat. Daar is het niet hoog, waardoor ik de komende dagen bij het verlaten van het bed een paar keer mijn hoofd stoot.
Wil je de grote stad in? Maak dan een stedentrip naar Parijs! We hebben ook veel tips voor een trip naar Parijs met kinderen.
Dat mag de pret echter niet drukken, want het is een heerlijke plek. Een mooie tuin met een schattig terras, omheind met een stenen muurtjes, hoort bij het huis. We hebben een prachtig uitzicht over de Pyreneeën en met een drankje in onze hand, genieten we van de ondergaande zon en de stilte om ons heen.
Weer binnen, blijken we totaal geen bereik te hebben. Even denk ik, wat moet ik zonder internet, maar al snel gaat de knop om, pakken we een meegenomen spelletje en genieten er eigenlijk best van, dat we nu niet worden afgeleid door social media en alle tijd voor elkaar hebben. Eigenlijk wel een keer goed in deze drukke tijd. Moe, maar voldaan duiken we ons bed in.
Richting de middeleeuwse stad Carcassonne
De volgende dag besluiten we naar Carcassonne te gaan. Een middeleeuwse stad, die goed bewaard is gebleven. In 1247 gaf Koning Lodewijk IX toestemming om een nieuwe, versterkte stad te bouwen onder de cité. In de loop van de jaren raakte het kasteel in verval, maar in 1844, begon architect Viollet-le-Duc aan het herstel. Een van de grootste restauratie inspanningen van de 19de eeuw.
Het is puur genieten tijdens een rondreis door Zuid-Frankrijk, maar ook een roadtrip langs de Franse Atlantische kust is aan te raden.
Carcassonne is een prachtig kasteel, wat je al van verre ziet staan. Ook nu hadden wij het geluk, dat we in oktober er waren, want in de zomer is dit een zeer drukbezochte trekpleister. En niet voor niks. Als je eenmaal binnen de stadsmuren bent, verwacht je achter elke hoek een ridder tegen te komen.
Wij hebben een rondwandeling gemaakt over de stadsmuren, wat ik zeker kan aanraden. Je krijgt zo prachtige uitzichten en mooie kijkjes over de stad. Na, deze toch wel lange wandeling, was het tijd voor een ijsje. IJssalons zitten er genoeg, dus nadat we een keuze hadden gemaakt uit alle beschikbare smaken, zijn we lekker in de zon gaan zitten en konden we heerlijk mensen kijken.
Na nog wat rondgekeken te hebben en wat leuks gekocht te hebben voor het thuisfront, zochten we de auto op. Via mooie wegen, zijn we weer teruggereden naar ons huisje. Onderweg nog even wat boodschappen gedaan, bij een plaatselijke supermarkt, zodat Ferrie bij thuiskomst een heerlijke maaltijd kon maken. Deze hebben we met een goed glas Franse wijn genuttigd in de tuin, met weer alleen maar het geluid van de vogels om ons heen.
Weer tussen de dieren
Onze laatste dag in de Pyreneeën is aangebroken. Ook nu weer gaan we naar Philipe. We willen nog 1 dag gebruik maken van zijn mooie hutten. De auto parkeren we beneden aan de weg. Als we de lange inrit naar boven belopen, komen de kippen ons alweer tegemoet.
Dit zijn de mooiste autoroutes door Frankrijk.
Ook de hond, een Pyreneese berghond natuurlijk, lijkt ook weer blij om ons te zien. Tenminste, ik houd mezelf voor dat hij alleen bij ons zo blij is en eigenlijk niet bij iedere bezoeker die hier komt. In de ochtend gaan we in een hut zitten in de tuin. Hier is een vijver en het wachten begint weer op wat er langskomt.
Deze hut heeft wel meer comfort dan mijn schoenendoos van laatst, dus dat is in ieder geval vast een pluspunt. Eerst zien we vooral veel vogels die we thuis ook zien, dus dat is stiekem een beetje balen. Zeker omdat we de koekoek wel horen, maar niet zien.
Bezoek ook de mooiste natuurgebieden van Nederland.
Gelukkig wordt het wachten toch beloond en worden we ook deze keer weer stil. De smaragdhagedis laat zich als een waar fotomodel zien en ook de ringslang komt af en toe tevoorschijn. En als klap op de vuurpijl besluit de koekoek toch, om even voor ons in een boom te gaan zitten.
Na een lekker lunch buiten op het terras van Philipe wijst hij ons de weg, naar een bergplateau. Hier is kans op diverse roofvogels en een vos. Na wat zoekwerk, hebben we de hut dan toch gevonden en bepakt en bezakt met eten en camera instaleren we weer ons achter het geblindeerde glas. En ook nu is het wachten begonnen.
Langzaam begint het te regenen en de boer besluit net naast ons zijn land te gaan bewerken. Dan denk je wel even, goed. Daar zitten we dan. Hier zal geen dier zich nu laten zien. Niks is minder waar, want een groep zwarte kraaien heeft een muis ontdekt. Die is waarschijnlijk gevlucht voor de tractor van de boer. Helaas was hij toch gezien en werd een prooi. Een rode wouw zag zijn kans nu ook schoon en ging de strijd aan met de kraaien. Wat een fantastisch gezicht.
Nadat de rust weer is teruggekeerd blijft het lang stil. Omdat het nu toch wel flink regent, besluiten we maar gebruik te maken van de aanwezige dekens en wat te eten. Als we terug zouden gaan naar de auto, dan weten we zeker dat we niet droog aankomen.
De boer gaat lekker door met zijn werk en wij kijken naar een mooi landschap met in de verte de sneeuw op de toppen van een berg. Maar ook een mooi landschap gaat vervelen als je er lang naar kijkt. Als we dan toch maar besluiten om het risico van een nat pak te nemen, horen we geritsel naast de hut. Het zal toch niet?
Ook leuk: een stedentrip naar Marseille, te combineren met een rondreis door Zuid-Frankrijk.
Lees ook tips wat je kan doen in Monaco.
Is het een vogel, een muis, of zal er toch een vos zitten? Alle adrenaline is weer teug en met ingehouden adem wachten we wat er gebeurt. En wie komt daar tevoorschijn? De vos. Samen met de vos, breekt er ook een waterig zonnetje door en ons wachten wordt meer dan beloond. Na een kwartier besluit de vos verder te trekken, waarop wij onze spullen inpakken en terug gaan voor de laatste nacht in La Serpent.
Een bezoek aan het moerasgebied de Camargue
De volgende dag zetten we onze rondreis voort naar een ander mooi gebied in Zuid-Frankrijk. De Camargue. Een moerasgebied aan de middellandse zee en het leefgebied van de zwarte Camargue stieren, het kleine witte Camargue paard en de mooie roze flamingo.
In Saintes-Maries-de-la-Mer besluiten we onze tent eens uit de auto te halen. Camping de la Brise is een grote camping, met schone, moderne toiletgebouwen, een flink zwembad en een mooi strand. Het weer is in oktober nog prachtig, dus wij besluiten eerst maar eens een paar baantjes te trekken in het zwembad waarna we op ontdekking gaan in het mooie vissersstadje Saintes-Maries-de-la-Mer.
Een mooi stadje, met veel souvenirwinkels en een arena. Nou ben ik geen voorstander van stierengevechten, dus deze wil ik eigenlijk overslaan. Echter blijkt dit niet te gaan om het doden van de stier, maar moet de torero met een haak een touwtje van de hoorn van de stier verwijderen.
Toch wel nieuwsgierig geworden kopen we een kaartje en gaan naar binnen. Het zit vol met locals en onder genot van vele glazen bier, genieten ze hier van de activiteit. De torero moet rennen voor zijn leven, wat ik stiekem zijn eigen schuld vind, maar toch maakt het indruk.
Wil je naar een Frans eiland? Dit is er te doen op Corsica.
Na een uurtje gaan we weer het stadje in en ik moet toegeven, dat het respect naar de stieren toe vanuit de bevolking toch groot is. Zo stel ik mijn mening zowaar een beetje bij.
Met paarden door de Camargue tijdens onze rondreis door Zuid-Frankrijk
De volgende dag beginnen we met een lekker Frans ontbijt. Het is een beetje behelpen, voor de tent, maar het weer is goed, de croissants smaken heerlijk, dus wat wil een mens eigenlijk nog meer. We besluiten een tocht te paard door de Camargue te gaan maken. Mogelijkheden genoeg, maar wij kiezen voor Les Arnelles.
De paarden zien er goed verzorgt uit. Het tuig past goed en er is voldoende eten en drinken. Ook kunnen de paarden uit de zon en na iedere rit krijgen ze ruim de tijd om uit te rusten. Gelukkig, mijn paardenhart is weer gerustgesteld. Aangezien wij ervaring hebben met rijden, wordt daar een paard bij uitgezocht en daar gaan we het moeras in. Een prachtige rit door water, over het strand en natuurgebied. Het was twee uur lang alleen maar genieten. Wat is de Camargue mooi.
Na wat zwemmen op de camping besluiten we de volgende dag dan toch opzoek te gaan naar de flamingo’s. Die zitten er genoeg, dus dat moet zeker lukken. Onderweg zien we er overal al staan in het water. Als een standbeeld op 1 poot. Wij gaan naar Ornithological Park of Pont de Gau. Dit is veruit de beste plek om de flamingo te zien.
Er zijn diverse wandelroutes door het park, met uitkijkpunten. Vanuit deze punten heb je een prachtig zicht over het water. En wat zijn het er nog veel. De prachtige roze vogels leven hier hun eigen leven. Ze eten, ze spelen, verdedigen hun jongen en vliegen af en aan. Het geluid van de flamingo’s is soms bijna oorverdovend als er weer een klein opstandje is. Wat een magische plek.
Arles, de voormalige woonplaats van Van Gogh
Het is weer tijd om verder te reizen, maar niet voordat we naar Arles zijn geweest. Nadat de tent is afgebroken en alles weer in de auto zit, vertrekken we naar de voormalige woonplaats van Vincent van Gogh. Veel van zijn beroemde schilderijen zijn hier gemaakt.
Arles is niet heel groot, maar het heeft mooie historische gebouwen. Aan het Place de la République vind je de Kathedraal Saint-Trophime. Als je vanaf daar een smal straatje doorloopt, kom je bij het amfitheater. Ook zeker een bezoekje waard. Tegenover het theater zit een mooi restaurant, waar wij een heerlijke lunch hebben gegeten. Brasserie L’Aficion.
Weer lekker in de zon en zowaar hoorde wij hier voor de eerste keer ook andere talen. We zijn dus toch niet de enige toeristen in Frankrijk.
Terug richting huis na een bijzondere rondreis door Zuid-Frankrijk
Langzaamaan wordt het weer tijd om naar huis te gaan. We besluiten om bij het navigeren snelweg vermijden in te geven en af te wachten waar we langs komen. Via diverse haarspeldbochten kronkelen we over de bergtoppen. Met een cabrio zijn dit natuurlijk de geweldigste wegen.
Dit zijn leuke steden in Frankrijk om te bezoeken.
Op deze manier komen we uit bij Yvoire. Een klein, middeleeuws stadje in Frankrijk, vlakbij Genève. Ik had er nog nooit van gehoord, maar wat een pareltje. Diverse kunstenaars hebben hier hun atelier en er heerst rust.
De ligging aan het meer van Genève is prachtig. Kleine straatjes, dure restaurants en mooie kunst zorgen ervoor dat wij ons prima vermaken. Toch wordt het nu langzaamaan de tijd om de snelweg op te zoeken en terug naar Nederland te gaan.
Hier wil je zijn tijdens je rondreis door Zuid-Frankrijk:
Zoek naar hotels voor je rondreis door Zuid-Frankrijk:
Booking.comHandige websites voor je reis
Dit vind je misschien ook leuk:
Zie jij een rondreis door Zuid-Frankrijk zitten?
Ik heb een grote passie voor reizen en als beroepsfotograaf heb ik uiteraard een passie voor fotografie. Ik hou van mooie kleuren, prachtige natuur en nieuwe culturen ontdekken. Samen met mijn man trek ik er graag op uit. Soms een weekendje dichtbij huis en soms enkele weken, waar ook ter wereld. Soms lekker luxe en soms lowbudget, maar altijd op zoek naar dat onbekende plekje op aarde. En onze ervaringen wil ik graag met jullie delen.
