Sicilië is een eiland dat smeekt om een rondrit. Hoe pak je dat aan? TripTalk koos voor een nieuw concept: een fly-drive met bed & balkon. Vanaf een balkonnetje ruik je de amandelkoekjes en gluur je door wapperende gordijnen naar alle heerlijkheden op straat. Hoe Siciliaans wil je het hebben? Lees mee en ontdek hoe een vakantie naar Sicilië in Italië kan zijn.
Sicilië. We spraken van tevoren af: géén voor de hand liggende grappen over de maffia. Een boete op onnodig gebruik van het woord ‘maffia’ of gemakkelijke opmerkingen als: het lijkt hier wel een set van de Godfather.
We hadden buiten de Sicilianen zelf gerekend. Al op onze eerste avond in Catánia doken mannen met trekharmonica’s en ongunstige tronies bij ons tafeltje op. Om onverbiddelijk het thema van de Godfather pal naast onze oren te spelen. Het leek het nationale volkslied wel. Alleen tegen betaling weg te krijgen. Maffia Light. Toegegeven: het gaf meteen sfeer.
Lees hier waarom Sicilië een goede bestemming is voor je vakantie.
Dit wil je zien en doen tijdens je vakantie naar Sicilië in Italië
We begonnen in Catánia. Want: vlakbij het vliegveld (de meeste vluchten vanuit Nederland landen laat op de dag) en de Etna. De op een na grootste stad van Sicilië is zeven keer van de kaart geveegd door de buiige vulkaan. De lavakorrels plakken aan elke gevel. Catánia is een stad om erin te komen, met veel terrassen en een paar uitstekende visrestaurants. Op het centrale plein staat de beroemde Fontana dell’Elefante (olifantenfontein) met een lachende, uit lava gehouwen olifant, een Romeins theater en een intrigerende vismarkt: de Mercato della Pescheria.
Ons balkonnetje hangt boven de vismarkt. Dat is geen toeval. Het thema van onze rondreis is flydrive met B&B. Waarbij de twee B’s staan voor bed en balkon. Italiaanse balkonnetjes maken alles nog mooier. In Catánia zweven we boven de dagelijkse Vismarkt, waar het stoomt, rookt, brandt en ruikt.
Lees hier over een vakantie naar Noord-Italië en Cinque Terre.
Siciliaanse verkopers houden van leven: ze roepen, hakken en verkopen. Over de zwartgeblakerde poten van het viaduct knarsen treinen boven de markt. Dit is bijna Afrika. We zitten op het zuidelijkste puntje van Italië, ter hoogte van Tunis, op een eiland dat dichter bij Afrika ligt dan bij Napels of Rome.
Sy-Ra-Cúúúse
Vanaf Catánia is het één uur rijden naar Syracuse. Onderweg luisteren we naar de gelijknamige chanson van Yves Montand. De eerste zin gaat: “J’aimerais tant voir Sy-racúúúúse…” Gezongen met een stem van honing en elke laatste klinker uitgetrokken als kaasfondue aan een lepel, laat dat maar aan Yves over. “Ik zou graag Sy-ra-cúúúse willen zien…”
Dit is er nog meer te doen op Sicilië.
Geen gekke gedachte, want Syracuse is de parel van de oostkust. Les één voor fly-drivers op Sicilië: ga niet bijdehand in het centrum naar een parkeerplaats zoeken, want dat lukt je toch niet. Parkeer je huurauto direct op een parkeerterrein aan de rand van de stad en betáál die 25 euro per etmaal. Het geeft veel rust.
De adembenemende Siciliaanse havenstad is barok met gevels vol gebeeldhouwde slagroom. In Ortigia, het historische oude hart, hebben we een balkonnetje om te zoenen. Op éénhoog aan een pleintje, boven een patisserie; je ruikt de amandeltaartjes. Aan weerskanten wapperen lange witgele gordijnen in de lauwe zeewind. Door de openvallende spleet loeren we naar de Siciliaanse straattafereeltjes. De bakker laadt in, een opa schuifelt in toneelkleding richting zee en – warempel – daar is voor de derde keer die filmische vrouw met dat witte hondje.
Een goed begin van de dag: handdoek en zwembroek pakken en over glimmende tegels de 200 meter naar de kust lopen. Syracuse heeft geen strand. Wel sfeervolle trappetjes die naar houten vlonders tussen de rotsen leiden. Zwembad in zee, koude douche in de zeewind, praatzieke lokalen. “Komen jullie morgen weer? Of blíjf gewoon. Hier kun je tachtig worden.”
Einde middag en avond: slenteren en terrasjes zitten in de ooit (circa 500 voor Christus) machtigste stad van het Middellandse Zeegebied. Syracuse is een stalenkaart van barokke kathedralen, tempels en flamboyante palazzo’s, botergeel aangelicht. Het lange, rechthoekige Piazza Duomo is het paradepaardje van Syracuse en een meesterwerk van stadsplanning. Hier kun je dagen zitten kijken.
Of maak in plaats van een vakantie naar Sicilië een stedentrip naar Rome of een roadtrip door de streek Calabrië.
Dit artikel verscheen eerder in TripTalk magazine
TripTalk magazine neemt je mee naar bereikbare en betaalbare bestemmingen! Onze vaste reporters geven inspirerende en persoonlijke tips.
Neem nu een abonnement op ons reismagazine en profiteer van 1 GRATIS NUMMER!
Keuzes maken
Sicilië is geschapen voor een rondrit per auto. Het eiland telt bergen en eindeloze kusten. Dorpen en steden met duizelingwekkende historie liggen nooit verder dan twee uur rijden. Op dag vier doen we vanuit Syracuse een tripje naar Noto, het barokke ‘zandgebakje’ van Sicilië. Gebouwd uit zachte steen van de omringende groeven, geel- en pastelkleurig: het stadje gaat einde middag gloeien.
We gaan vooral naar Noto voor Caffè Sicilia, in de hoofdstraat. Achter de marmeren toonbank staan Siciliaanse meesterbakkers. Hun cannolo (meervoud: cannoli) is Siciliaanser dan… nou ja, zeg maar de maffia. Cannolo is een gefrituurde pasteirol gevuld met ricottaroom van verschillende smaken. Zo lekker dat ervoor wordt geleefd en gestorven.
In The Godfather III – sorry, we verbreken onze belofte – sterft Don Altobello tijdens een opera in het Teatro van Palermo aan een vergiftigde cannolo. En voor liefhebbers van The Sopranos: Tony’s heetgebakerde neef Christopher schiet een bakker in zijn voet, omdat die niet snel genoeg de bestelde cannoli tevoorschijn haalt.
Sicilië per auto kun je niet in negen dagen proppen, dat snappen we al snel. Het eiland is groter dan de helft van Nederland en is daarmee het grootste eiland van de Middellandse Zee. Een blik op de kaart van Sicilië maakt een vulkanische reisdrift in ons los: we moeten zeker de Valle dei Templi zien en de zuidelijke stranden, hoofdstad Palermo pakken we ook mee. En Cefalù, de Etna en Taormina. En laten we het binnenland niet vergeten.
We nemen een kloek besluit. We schrappen hoofdstad Palermo. Een bliksembezoek per auto doet de stad (en ons) geen recht. Daar komen we nog weleens voor terug in een lang weekend, nemen we ons voor. Zonder auto.
Dit zijn de mooiste stranden van Italië waar je heen wil.
Vakantietips voor Sicilië:
Uur tussen hond en wolf
Dag vier: we rijden naar de zuidkust en nestelen ons eerst een halve dag op een verlaten strand, vlakbij de Valle dei Templi. Het is september, een graad of 25, met een zacht zeebriesje.
Het masterplan voor de middag is: late lunch aan zee in het Lidoachtige EcoMare, gekroond met één of twee Negroni’s. Pas na vijven vertrekken we naar een van de mooiste Griekse tempelcomplexen buiten Griekenland: de fameuze tempelvallei. Een gebied van 1300 hectare met liefst zeven tempels en ruïnes van tien heiligdommen bij elkaar. “De mooiste door stervelingen bewoonde stad”, vond een Griekse dichter vijf eeuwen voor Christus.
Het is het uur tussen hond en wolf, zoals de Vlamingen dat zo mooi zeggen. De soms gave tempels, zuilen en timpanen baden in een gouden licht. Het uur voor sluitingstijd, om 20.00 uur, hebben we het Griekse rijk voor ons alleen. In de verte murmelt de zee, net als 2500 jaar geleden. We wandelen tussen eucalyptus-, amandel- en pijnbomen, die lange schaduwen werpen. We voelen het dwaze geluk van een kind dat net zwemmen of fietsen heeft geleerd.
Iets anders dan een vakantie naar Sicilië? Ook leuk om te doen: overnachten op de wijngaarden in Trentino.
Kunst maakt hongerig. Een local tipt: Pizzeria Sitàri, voor ‘de beste pizza in Agrigento’. Vijf minuten rijden. Een voltreffer. We lezen met de vertaalapp voorin het menu: een goede pizza vindt zijn beste element in het hoofdingrediënt: bloem. En wij van Sitàri zijn er zeker van dat we het beste meel op de markt gebruiken. Vanaf hier komen we bij de wortel van de productie van meel of tarwe. Sicilië en Agrigento hebben in hun eeuwenoude geschiedenis historisch gezien uitstekende tarwe. “Bella ciao, bella ciao, ciao, ciao”, zegt de ober.
Slapen in een cactustuin vlakbij, geen balkon dit keer. Het binnenland in, richting noordkust. We willen één keer slapen in de bergen. We slaan het plaatsje Corleone over en belanden in Petralia Soprana. Het is er winderig. We doen voor de eerste keer een jack aan, trekken de rits omhoog. Voor het eerst deze reis daalt de temperatuur tot onder de 14 graden. In de doodstille bergnacht horen we onze eigen bloedsomloop, zo ver weg zijn we van de drukke oostkust.
We hebben ook tips voor een stedentrip naar Milaan of een stedentrip naar Venetië.
Pastelkleurige huizen
Dag zes: twee uur rijden inclusief koffiestop naar Cefalù. Met enig geluk vinden we een parkeerplaats aan het strand, waar we de trouwe huurauto voor twee dagen stallen. Het vissersplaatsje Cefalù heeft alles mee: een perfecte promenade vol restaurants, smalle straten met Normandische gebouwen, kapelletjes, barokkerken en Arabische huizen, enige winkeltjes met delicatessen en kunst, af en toe een wijnbarretje; langzaam draaiend en stijgend naar de Duomo di Cefalù, die ver boven de middeleeuwse straten uittorent.
Ofwel, zoals een Amsterdamse vrouw met een geruite kleppet ons toevertrouwt: “De mooiste badplaats van Sicilië, met de allure van Saint- Tropez en de prijzen van Slovenië, ik kom hier al jaren.”
Het weer blijft goed. Midden september en geen insect te bekennen. Op een breed familiestrand geven opgetogen Sicilianen zich over aan hun liefste vrijetijdsbesteding: op heuphoogte praten en drinken in het revolverblauwe zeewater. Er klinkt muziek, er wordt teder overgegooid met grote strandballen, voor een decor van pastelkleurige huizen.
Ons balkon hangt vierhoog aan de gevel van Palazzo Maria, pal boven het plein van de Duomo. We tellen in twee dagen vier bruiloften met veel zwarte glimkostuums en dieprode stiletto hakken. In de schemering picknicken we op het dak van onze bed & balkon, de kerktorens zweven door de nacht. We zijn verliefd op Sicilië.
Vulkaanpoeder
Dag acht: naar de Etna. De noordkant van het eiland is de Siciliaanse ruggengraat: één lange bergketen met tientallen tunnels. Het is zonnebril op, zonnebril af. Ons doel is Villa Grande, een wijnresort op de flanken van de Etna. De vulkaan is enigszins actief, waardoor de kabelliften (“peperduur”, horen we vaak. “Dat komt door de maffia”, het zal eens niet) naar de krater zijn afgesloten. De randen van de wegen liggen vol zwarte vulkaanpoeder, alsof de vulkaan gisteren heeft gehoest.
“Neen, dat is normaal hier”, zeggen ze in het hotel. De vulkanische bodem produceert overigens uitstekende wijnen. Ons balkon kijkt uit op de wijngaarden van het domein en het ijskoude buitenzwembad, het laatste dat we verwachtten aan de rand van de Etna. De bewolking hangt laag, we zien helaas geen krater.
Meer vulkanen zien? Reis langs de vulkanen in Midden-Amerika.
“We zijn de wijn die we maken”, zegt de ober ’s avonds in het hotelrestaurant. De wijn van het huis kent hippe etiketten. Bij elk glas Etna Bianco, Etna Rosato of Etna Rossa heeft de jonge ober een verhaal met zoveel lagen en spanning als de Godfather deel 1, 2 en 3 bij elkaar. We geven ons over. Leave the gun, take the cannoli!, schreef Stephen King ooit over Sicilië. Dat we hier terugkomen is zeker. Wanneer, weten we nog niet. Het zal zeker mét balkon zijn.
Zoek vast naar een hotel voor je vakantie op Sicilië, Italië
Booking.comHier moet je zijn tijdens je vakantie naar Sicilië, Italië
Handige websites voor je reis
Dit vind je misschien ook leuk:
Zie jij een vakantie naar Sicilië zitten?
Tekst: Harri Theirlynck Beeld: Marike Haafkens en Unsplash
Ach reizen. Hoor ik de fluit van een boot of trein dan ben ik al weg.
Maar na 30 jaar knetterverweg naar hete landen en zweven aan kokostouwen boven afgronden weet ik: reizen begint direct als je de deur uit bent, want dan ben je niet meer thuis. Verbazen kan overal. Harri was hoofdredacteur van het ANWB Magazine Reizen.
